2003
Dat het leven in de spotlight niet alleen maar glinstert, wordt de band in 2003 meer dan duidelijk wanneer vriendin van de band, Maddy van Dijk, plots overlijdt. Het zou het begin blijken van vele tegenslagen, die de band privé de komende jaren zouden teisteren. In februari 2003 speelt KANE een volledig akoestisch concert in de Pepsi Stage in Amsterdam: ‘February’. Het concert vormt een eerbetoon aan Maddy. De concertregistratie wordt door vele fans gezien als een van de beste performances die KANE ooit gedaan heeft. Voor de buitenlandse markt wordt een compilatie van singles van ‘As long as you want this’ en ‘So glad you made it’ uitgebracht onder een nieuwe albumtitel ‘What If’. ‘Rain Down on Me’ wordt in Duitsland een seizoen lang de thematrack voor de Duitse Studio Sport voor de Bundesliga en de video door MTV Europe uitgekozen als European priority, te zien van Scandinavië tot Noord-Afrika. De ‘Rain Down on Me’-remix van DJ Tiësto wordt theme song voor de Playstation: Voetbal ‘03 en nummer 1 in Nederland en België, tevens een grote dance hit in vele landen wereldwijd. Het lijkt niet op te kunnen voor KANE. Op 28 juni 2003 speelt de band als eerste Nederlandse band ooit in een uitverkochte Amsterdam ArenA, met als surprise onaangekondigd als voorprogramma Ilse de Lange en als afterparty met DJ Tiësto.
2003
Dat het leven in de spotlight niet alleen maar glinstert, wordt de band in 2003 meer dan duidelijk wanneer vriendin van de band, Maddy van Dijk, plots overlijdt. Het zou het begin blijken van vele tegenslagen, die de band privé de komende jaren zouden teisteren. In februari 2003 speelt KANE een volledig akoestisch concert in de Pepsi Stage in Amsterdam: ‘February’. Het concert vormt een eerbetoon aan Maddy. De concertregistratie wordt door vele fans gezien als een van de beste performances die KANE ooit gedaan heeft. Voor de buitenlandse markt wordt een compilatie van singles van ‘As long as you want this’ en ‘So glad you made it’ uitgebracht onder een nieuwe albumtitel ‘What If’. ‘Rain Down on Me’ wordt in Duitsland een seizoen lang de thematrack voor de Duitse Studio Sport voor de Bundesliga en de video door MTV Europe uitgekozen als European priority, te zien van Scandinavië tot Noord-Afrika. De ‘Rain Down on Me’-remix van DJ Tiësto wordt theme song voor de Playstation: Voetbal ‘03 en nummer 1 in Nederland en België, tevens een grote dance hit in vele landen wereldwijd. Het lijkt niet op te kunnen voor KANE. Op 28 juni 2003 speelt de band als eerste Nederlandse band ooit in een uitverkochte Amsterdam ArenA, met als surprise onaangekondigd als voorprogramma Ilse de Lange en als afterparty met DJ Tiësto.
My Best Wasn't Good Enough
In 1999 op een zondagmorgen, belt Anouk (en KANE) manager Edwin Jansen aan bij Dinand’s huis aan de Laan van Meerdervoort in Den Haag, ‘Heb je dat nummer nou geschreven waar ik je nu al paar keer om gevraagd heb? Hij was op zoek naar een nummer voor Anouk en vond dat Dinand, nog in de beginfase van zijn band Kane, een mega kans kreeg, om een lied te schrijven voor de Haagsche ster (waar hij ook 100% gelijk in had), maar Dinand, druk met eigen doorbraak KANE, leek er de tijd nog niet voor te kunnen vinden. Tot later die week. In een studio in Delft namen ze met een eenvoudige viersporenrecorder ‘My Best Wasn't Good Enough’ op. Dinand herinnert zich de onbezonnenheid van dat moment: ‘Een song schrijven voor Anouk? Geweldig, maar alleen als het liedje er ook echt komt vanzelf. Anders niet, is er niets.’ Het liedje kwam en wat voor een liedje, een geweldige tailor made ballad. Anouk was onder de indruk en vroeg Dinand om het duet met haar in Los Angeles op te nemen. Het nummer verscheen op haar album ‘Urban Solitude’ uit 1999, maar werd nooit als single uitgebracht. Jaren later besloot Kane het nummer opnieuw op te nemen, dit keer in hun eigen stijl. Het resultaat? Een hit. Edwin Jansen, de manager, reflecteert: ‘Dinand wist wat Anouk wilde, terwijl ze elkaar amper kenden. Een mooi duet was geboren. En later, een hit voor Kane met hetzelfde nummer dat Dinand oorspronkelijk had geschreven.’ Een opmerkelijk detail: Dennis en Dinand verschenen ook in Anouk's ‘Are You Kidding Me?’-video.
En ze leefden nog lang en gelukkig.
Zo eindigen de beste sprookjes en nu vanaf vandaag dus ook het onze. In een fantastisch avonturenboek, waarvan we zelf wel hadden verwacht dat het zou gaan gebeuren, maar nooit hadden kunnen vermoeden dat het zo groots zou zijn, zijn we op de laatste pagina aangekomen.
Van de eerste onderlinge spark tijdens het jammen in de kelders van Rotterdam Schiedam West in 1998, de vonk vlam vatte in De Paap in Den Haag, via Where Do I go now? voor het eerst gedraaid op 3fm door Isabel, naar twee keer Ahoy uitverkocht in minder dan 20 minuten in 2001. De allereerste MTV award voor een Nederlandse band, die we nog meerdere keren mochten ontvangen, evenals alle relevante prijzen en gouden, vaak platina albums. Het sprookje haalde menigmaal het 8 uur journaal. As long as you want this en So glad you made it verlegden de heersende lat met 8 hitsingles op rij. Het bracht ons naar ons eerste stadionconcert. De Amsterdam ArenA 23 juni 2003. KANE. Uitverkocht.
Er waren diepe persoonlijke tragedies. Zoals in elke goed sprookje gingen drama en geluk hand in hand. Het vuur voor muziek als therapie is echter altijd de sleutel geweest. In voor- en tegenspoed. De vertaling ervan in albums als Fearless, Everything you want. Wat een blessing als je elke twee jaar mag vastleggen in de vorm van liedjes. In de zomers van 2005 en 2008 speelden we voor 42.000 man op het strand van Almere en in De Kuip Rotterdam. Fantastische mijlpalen.
We werden menigmaal op de proef gesteld: In de tuin van groot succes hangen vele appels. Sommige voor ons, maar de meeste toch waarchijnlijk voor anderen. Het bracht ons No Surrender. Ons lijflied. Gestript van alles. Opgenomen in dezelfde tijd zo lang als de track duurt. Het bleek onze grootste les, die we hebben geprobeerd door te zetten op, nu, ons laatste album Come Together: Zeg het zoals het is.
Zoals het is, is nu, 1001 nachten, of 1001 gigs verder, anders dan hoe het altijd was. Een sabbatical met open einde, noemden we het een jaar geleden. Nu een jaar verder, voelen we geen behoefte meer om een nieuw album op te nemen of nog live het podium op te gaan. We hebben gezegd wat we wilden zeggen, langer dan we hadden durven voorspellen, met meer support dan we ooit hoopten te dromen. De val van repetitie voorblijvend, het vuur erend is het tijd om het boek te sluiten.
Niet zonder alle muzikanten te bedanken voor alle momenten waar we wisten dat het echt waar was. Aan alle mensen die ons creatief en zakelijk hebben bijgestaan omdat ze in ons geloofden en geloofden in die ene kans. Dank voor voor de inspiratie. Dank voor het geloof. Dank voor jullie input. Samen hebben we het geflikt.
Vooral danken we alle fans, alle supporters, alle volgers, die ooit een song, album, ticket, shirt of whatever hebben gekocht of doorgegeven. Alle brieven, fansites, chatgroepen, communities en meer. Dankzij jullie hebben we dit mogen meemaken. Kane heeft tot op de dag van vandaag, altijd een zeer groot hart van followers om zich heen gehad. Een grote schare van mensen die, voor wat voor reden dan ook, kozen om een moment van tijd op hetzelfde pad door te brengen. Voor dat moment hebben willen applaudiseren. Dat is de reden achter het succes dat we hebben mogen ervaren. Dat is een groot goed. Misschien het hoogst haalbare binnen wat we hebben kunnen bereiken. Dank voor zoveel support, energie en inspiratie. Dank voor een werkelijk fantastische tijd!
Loslaten om door te kunnen, zo zal het bovenal zijn voor ons beiden. Dat doen we met ongelofelijk veel trots en een voor altijd gloeiend hart voor wat we hebben mogen ervaren. Een uniek verhaal, zowaar, een sprookje. We zullen het zelf om de zoveel tijd weer lezen, om de zoveel tijd weer met een glimlach herbeleven.
Voor nu is het uit. Het boek dicht. Loslatend om door te kunnen en willen. For every end, a new beginning. Zo zal het zijn. En ze leefden nog lang en gelukkig.
The end.
KANE
Dennis van Leeuwen & Dinand Woesthoff
Before You Let Me Go
'Before You Let Me Go' voert Dinand terug naar hun oefenruimte in Delft, een plek vol muzikale herinneringen. Tijdens de voorbereiding voor het album "So Glad You Made It", ontstond een nieuw liedje. Dinand presenteerde het aarzelend als 'Dead End', maar tot zijn verbazing werd het met luid applaus ontvangen. Michel riep uit: "Ben je gek? Dit is goud! Laten we hiermee aan de slag gaan." Dinand reflecteert over de essentie van goede liedjes: "Goede liedjes zijn sterk in hun kern. Ze hebben weinig nodig om zich te laten horen." Wat eerst leek op een liefdesliedje, kreeg voor hem een diepere betekenis, iets tussen een vader en zijn zoon. Dinand herinnert zich de trots van hun vaders, die alles verzamelden en vastlegden wat met hun muziek te maken had. Zijn eigen vader onthulde ooit dat 'Dead End' zijn favoriete liedje was, een moment dat Dinand voor altijd zal koesteren.
Last night,
I woke up into daylight.
It brought me back,
To all the times when I was together,
With you.
And the dark night,
Felt like it was sunlight.
Remember you said,
This should be our moment forever,
It was true.
Oh, oh, oh.
You said what are you waiting for?
You said,
What are you?
Oh, look at the time has gone,
Still you keep holding on,
What are you waiting for?
Oh,
It’s gonna be so much more.
Just lose track of time,
Leave it behind,
What are you waiting for?
Your heartbeat,
Is so close, that I can’t speak.
You’ve cut me off,
From all the things that keep me together,
With what you do.
Do dreams lie?
When expectations run so high.
Tell me now,
Does everything just count more than ever,
‘Cause it’s true?
Oh, oh, oh.
What are you waiting for?
Tell me what are you waiting for?
Tell me,
What are you?
(Now) Oh, look at the time has gone,
Still you keep holding on,
What are you waiting for?
Oh,
It’s gonna be so much more
Lose track of time.
Leave it behind,
What are you waiting for?
(BREAK)
Oh, look how the time has gone,
Still you keep holding on,
(Tell me) What are you waiting for?
Oh,
It’s gonna be so much more.
Just lose track of time,
Leave it behind,
What are you waiting for?
DW flight VY 6001
Barcelona-Firenze
12:41 30/5/23
Under Atomic Skies
Come Together
Everything You Want
Rescue Me
Something to Say
This Is Not The End Of The World
Hold on
Fearless
Shot of a Gun
Rain Down on Me
No Surrender
Here Comes the End
Love Over Healing
First Crash Overthrow
High Places
Tough
R.E.A.L.
Catwalk Criminal
Where Do I Go Now
It's London Calling
Hands
Documentaire
Bekijk 'KANE – A Story Recorded' op Videoland voor een uniek inzicht in de Nederlandse band KANE. Deze vierdelige docuserie gebruikt privé-opnames van oprichters Dinand Woesthoff en Dennis van Leeuwen om hun reis, van begin tot het abrupte einde, te verkennen. Eerlijk, rauw en authentiek, het is een kijkje achter de schermen dat je niet wilt missen. Nu te streamen op Videoland.
